Zitten op een terrasje in de zon, dat is één van de leukste dingen om te doen. Genieten van een lekker drankje en kijken naar wie en wat er allemaal voorbij komt. En of het nu stellen zijn of groepjes die langs lopen, vaak zie je meteen veel overeenkomsten. Een groep meisjes van zestien met exact dezelfde outfit. Een stel gebruind en gespierd van zonnebank en sportschool. Een ouder echtpaar op dezelfde fiets. Je ziet zo dat ze bij elkaar horen.
Soort zoekt soort. We hebben een voorkeur voor mensen die op ons lijken en zullen, in contact met elkaar, ook steeds meer dingen van elkaar overnemen. ‘Waar je mee omgaat, word je me besmet’. Zo schijnen bazen ook steeds meer op hun hond te gaan lijken.
Soort zoekt soort, dat is in de liefde en bij vrienden zo, maar dat geldt evenzeer op het werk.
Of zich dat nu uit in taalgebruik, houding, stemvolume, achtergrond, kledingstijl of hobby’s …hoe meer overeenkomsten hoe beter. Zo zal de selecteur of toekomstige collega vaak onbewust meer een klik hebben met degene die in welk opzicht dan ook op hem of haar lijkt. Reden waarom het voor sollicitanten raadzaam is zich te kleden zoals bij het bedrijf gebruikelijk is. En hetzelfde taalgebruik zoals dat in de advertentietekst gebruikt wordt, ook te hanteren in de sollicitatie brief. Het blijkt dat we zelfs een voorkeur hebben voor letters die voorkomen in onze eigen naam; de merken en namen van mensen met die letters ervaren we als positiever. Dit wordt het naam-letter effect genoemd. Daar hebben we verder geen invloed op, maar het speelt onbewust wel mee.
Nu kun je je partner en vrienden zelf uitkiezen maar dat gaat in de werksituatie meestal niet op. Onlangs coachte ik twee collega’s die samen als duaal partners verantwoordelijk zijn voor een grote afdeling. De één op het vakinhoudelijke en de ander op het bedrijfsmatige vlak. Twee enorme tegenpolen, zo werd mij al snel duidelijk.
‘Eigenlijk hebben wij niet zoveel met elkaar’ verzuchtte één van de twee tijdens ons eerste gesprek. Natuurlijk is het prettig om veel met elkaar of beter gezegd veel overeenkomsten te hebben. Maar voor het resultaat hoeft het nog niet te betekenen dat dit altijd de ideale werksituatie is. De sfeer zal vast goed zijn, maar of daarmee de gestelde doelen worden gehaald? Juist verschillende mensen kunnen elkaar goed aanvullen. Als de één van de geweldige creatieve ideeën is en de ander meer let op de details en meer aandacht heeft voor de uitvoering lijkt dat lastig en irritant. Maar voor het eindresultaat blijkt het juist een voordeel te zijn. Tijdens de coaching hebben we de wensen ten aanzien van de samenwerking besproken en de gezamenlijke doelen bepaald. Het belangrijkste punt was echter het uitspreken en waarderen van ieders- verschillende- sterke punten. Afstappen van de gedachte dat de ander precies zo zou moeten zijn als jezelf. Onbewust kiezen wij allemaal voor meer van hetzelfde. Maar bewust de verschillen waarderen, dat kan ons net een stapje verder brengen.
