Geert Wilders is het wroeten in het verleden van zijn Kamerleden meer dan zat, lees ik in de krant. Er blijven maar lijken uit de kast komen. Maar ja, degene die altijd snel met de vinger naar de ander wees, krijgt het terug, zo zitten we dan ook wel weer in elkaar. En is het spreekwoord niet; ‘Als u met één vinger naar de ander wijst, wijzen er drie naar uzelf’?
Op zijn minst kun je zeggen dat Wilders zijn sollicitatieprocedures niet op orde heeft. Goed doorvragen, controleren van zaken en het inwinnen van referenties zijn de minimale acties lijkt me.
Nu wordt er bij het solliciteren wel vaker wat ruim omgegaan met de waarheid. Natuurlijk wil je als sollicitant jezelf zo goed mogelijk neerzetten en je sterke punten benadrukken. Zo blijkt uit onderzoek dat het meest ‘gelogen’ wordt over vaardigheden en verantwoordelijkheden. Maar er zijn gradaties.Als een selecteur goed doorvraagt komt hij of zij er wel achter dat de sollicitant wel de opleiding heeft gevolgd, maar niet het diploma heeft behaald. Voor bepaalde functies hoeft dat overigens geen probleem te zijn. Een probleem heb je wel als je ronduit liegt over zaken. Het bekendste voorbeeld is Charles Swietert die in 1982 drie dagen staatssecretaris van Defensie was, tot bleek dat hij ten onrechte had beweerd dat hij luitenant was geweest en een doctorandus titel had.
Soms zijn er lastige dilemma’s. Want wat zeg je als sollicitant over het feit dat je bent vertrokken bij je vorige werkgever omdat je absoluut niet overweg kon met je leidinggevende. Of over het feit dat je na een arbeidsconflict een tijd ziek thuis hebt gezeten en uiteindelijk besloten hebt niet terug te gaan? Werkgevers gaan graag voor zekerheid en weten ook dat oud zeer nog kan doorwerken in de nieuwe baan. Laten we vooropstellen dat je nooit iets ‘verplicht’ moet melden als je solliciteert. Er staan uiteraard geen straffen op het verzwijgen van bepaalde zaken. Je moet je wel afvragen of het handig is. Ik heb zelf jarenlang selectiegesprekken gevoerd en je weet en voelt al snel dat er dingen spelen. En dat wordt dan doorvragen en doorvragen. Als sollicitant is het belangrijk voor jezelf een afgerond verhaal te hebben, waaruit blijkt dat je het verwerkt hebt. Vergelijk het met een date met iemand die de hele avond vertelt over zijn of haar ex en daar emotioneel over is. Geen mooi vertrekpunt voor het opbouwen van een nieuwe relatie….Nu kun je daar misschien samen nog wel uitkomen als het toch wel een hele leuke man of vrouw blijkt te zijn, maar werkgevers zijn toch meer gericht op het uitsluiten van risico’s bij het aannemen van een nieuwe medewerker.
Als je kort en bondig kunt aangegeven wat er gebeurd is en wat je ervan geleerd hebt en er blijk van geeft dat je het achter je hebt gelaten, lijkt het mij geen probleem. Oud zeer opruimen en zorgen dat er geen lijken in de kast zitten is altijd het beste vertrekpunt. Of het nu gaat om een nieuwe baan, relatie of het formeren van een fractie.
Jacqueline van Vreden
